Διάσημη και άσημοι

Μόλις λίγους μήνες μετά την πρώτη παρουσίαση του έργου του Φρανκ Μακ Γκίνες «Η Γκρέτα Γκάρμπο ήρθε στην πόλη μας» σε σκηνή της Αγγλίας, έχουμε τη δυνατότητα να το δούμε και στη Θεσσαλονίκη.

Γρήγορα λειτουργούν τα αντανακλαστικά των ανθρώπων της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης. Έτσι, λίγους μήνες μετά την πρώτη παρουσίαση σε σκηνή της Αγγλίας του έργου του Φρανκ Μακ Γκίνες «Η Γκρέτα Γκάρμπο ήρθε στην πόλη μας», έχουμε τη δυνατότητα να το δούμε και στη σκηνή του θεάτρου «Αμαλία». Να το δούμε, απολαμβάνοντας μιαν εξαιρετική παράσταση.

Όλα αρχίζουν από την ώρα που μπαίνουν οι θεατές στην αίθουσα: μπροστά τους, μια κουζίνα μεγάλη –σίγουρα ενός αρχοντόσπιτου. Κάποιοι από τους ενοίκους του τη διασχίζουν, δίνοντας και τα πρώτα στοιχεία της προσωπικότητάς τους, ενώ μια κυρία με μεγάλα μαύρα γυαλιά παρακολουθεί κι αυτή όσα συμβαίνουν, ρίχνοντας κάποιες –μάλλον υπεροπτικές- ματιές σε όσους κάθονται στις θέσεις δίπλα της.

Όταν τα φώτα χαμηλώσουν, αρχίζει να ξετυλίγεται μια ιστορία που θα μπορούσε να συμβεί και, κατά τον συγγραφέα, έχει συμβεί. Σε αυτήν την έπαυλη, κάπου στην Ιρλανδία (όπου κατοικεί ένας πλούσιος Εγγλέζος και της οποίας πρώην ιδιοκτήτες είναι απλά μέλη του υπηρετικού προσωπικού!), πρόκειται να φιλοξενηθεί η Γκρέτα Γκάρμπο. Πρόσωπο μυθικό όσο ζούσε (ακόμη και στις μέρες μας, αποτελεί πρότυπο της απόλυτης σταρ), θα δημιουργήσει αναπόφευκτα με την άφιξή της κλυδωνισμούς στο κατ’ επίφαση στέρεο οικοδόμημα που είχαν στήσει οι τόσο διαφορετικοί σε απόψεις –και όχι μόνο- ένοικοι του σπιτιού.

Όταν η παράσταση τελειώσει, κάθε θεατής θα έχει χαμογελάσει, θα έχει γελάσει, θα έχει συγκινηθεί. Και θα χειροκροτήσει ξανά και ξανά – όπως έγινε και στην πρώτη παράσταση- όλους τους ηθοποιούς που ενσάρκωσαν τους ρόλους τους. Αξίζουν πολλά «μπράβο» σε όλους τους. Ένα εξίσου μεγάλο «μπράβο» αξίζει και στον σκηνοθέτη Γιάννη Μόσχο για τον εξαιρετικό ρυθμό της παράστασης και την αγάπη που έδειξε στους ήρωες του έργου. Ο Απόστολος Βέττας έστησε ένα σκηνικό που έφερε στη Θεσσαλονίκη ήχους και μυρωδιές από τη νοτισμένη Ιρλανδία και άνοιξε τη σκηνή του «Αμαλία», για να χωρέσει όλη την εξοχή του Ντόνεγκαλ.