Οι έμποροι,Ζοέλ Πομμερά

Δημοσιεύματα

Χριστίνα Χατζηβασιλείου: «Η αγάπη είναι μια υπόθεση προσωπική»

Τι είναι η αγάπη; Και πόσο δύσκολο είναι να την βρει κανείς; Επτά ηθοποιοί, παίζοντας ο καθένας πολλούς ρόλους, προσπαθούν να δώσουν απάντηση. Αυτά συμβαίνουν στο βραβευμένο έργο του Ζοέλ Πομμερά «Η Επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα», που παίζεται εδώ και λίγες μέρες από την  Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης» στο Θέατρο Τ (Αλ. Φλέμινγκ 16), προσελκύοντας ήδη το ενδιαφέρον του κοινού.

Ανάμεσα στις ιστορίες που ζωντανεύουν στη σκηνή, αλλά και στον δρόμο (!), θα δούμε μια γυναίκα που αμφιταλαντεύεται αν θα παρατήσει τον σύντροφό της για μια παλιά αγάπη, δύο γείτονες που πιάνουν κουβέντα ενώ οι σύζυγοί τους τούς απατούν, και ένα ζευγάρι που προσλαμβάνει babysitter για να προσέχει το παιδί που δεν έχουν.

«Πρόκειται για ένα σπονδυλωτό κείμενο με πολλές πυρηνικές σκηνές. Και αυτό έχει μια δυσκολία αφενός ως προς την διδασκαλία των ηθοποιών οι οποίοι πρέπει να ερμηνεύσουν διαφορετικούς ρόλους σε πολύ μικρές χρονικές στιγμές και αφετέρου για να υπάρξει ένας συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε όλες αυτές τις σκόρπιες, με πρώτη ματιά, ιστορίες», εξήγησε η Χριστίνα Χατζηβασιλείου που σκηνοθετεί την παράσταση.

Συμπλήρωσε πως δούλεψε προσπαθώντας με κάποιο τρόπο να ενώσει τις ιστορίες των ηρώων. «Έκανα μικρές επεμβάσεις στο κείμενο και προσπάθησα μια από τις ιστορίες να την κάνω πυξίδα έτσι ώστε να υπάρξει μια σχετική πορεία. Ανάμεσα στις ιστορίες παρακολουθούμε  και την πορεία μιας γυναίκας η οποία προσπαθεί να χωρίσει από τον επί 15 χρόνια σύζυγό της γιατί, όπως δηλώνει η ίδια, δεν υπάρχει αγάπη μεταξύ τους. Δεν θα αποκαλύψω το φινάλε γιατί πιστεύω πως είναι ένας δρόμος που θα ακολουθήσουν οι θεατές, μαζί με αυτή την γυναίκα που προανέφερα και με τις άλλες προσωπικές ιστορίες, σχετικά με το τι σημαίνει η λέξη αγάπη για τους ίδιους».

«Οπότε ο κάθε θεατής θα δώσει τη δική του ερμηνεία;», ρωτήσαμε. «Έτσι κι αλλιώς το τι μπορεί να σημαίνει αγαπάω ή ερωτεύομαι ή παύω να αγαπάω κάποιον, είναι μια προσωπική υπόθεση για τον καθένα από εμάς, οπότε και παρακολουθώντας την παράσταση, ακριβώς επειδή βλέπουμε στιγμές, και όχι εξηγήσεις ή απαντήσεις, δημιουργούνται και περισσότερα ερωτηματικά γύρω από έναν κομβικό άξονα της ζωής μας: το πώς είναι οι ερωτικές μας σχέσεις».

Την ρωτήσαμε και πώς λειτουργεί εν τέλει η επανένωση στο έργο και αν υπάρχει μια ειρωνεία στον τίτλο. «Ουτοπικά…», σημείωσε. Και συμπλήρωσε: «Ο τίτλος έχει όντως μια μορφή ειρωνείας γιατί πιστεύω πως δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα, όμως η αποκάλυψη για τον τίτλο υπάρχει στην τελευταία σκηνή του έργου δοσμένη από τον Πομμερά, και λειτουργεί ταυτόχρονα και σαν ζωτικό ψεύδος. Είναι κάτι στο οποίο θέλουμε να πιστεύουμε, αλλά το οποίο δεν πρόκειται ποτέ το δούμε».

Η πρόταση για την συγκεκριμένη παράσταση έγινε από τον ιδρυτή της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης» κύριο Νικηφόρο Παπανδρέου. «Αυτό το έργο το αγαπάει πολύ. Εγώ δέχτηκα την πρόκληση να το σκηνοθετήσω, γιατί όπως προανέφερα είναι ένα πραγματικά ένα δύσκολο έργο, επειδή απαρτίζεται από πολλές ιστορίες με μικρή διάρκεια. Και όταν κάναμε την πρώτη ανάγνωση ένιωσα ότι ο χρόνος είναι τόσο βραχυπρόθεσμος σε αυτά που συμβαίνουν στο κείμενο όσο ένα ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων», σχολίασε η σκηνοθέτης.

Απαντώντας σε ερώτησή μας για το αν εδώ γίνεται μια επανένωση της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης», η κυρία Χατζηβασιλείου δήλωσε πως ουσιαστικά η πρώτη επανένωση της Πειραματικής ως ομάδας χωρίς στέγη ήταν στον «Βυσσινόκηπο» στο ΜΙΕΤ. Την σκηνοθεσία στην παράσταση που είχε σπάσει τα ταμεία και είχε πάρει πολλές παρατάσεις είχε κάνει η ίδια.

«Στην τωρινή παράσταση μπορούμε να πούμε πως έχουμε μια γέφυρα μεταξύ νέων και έμπειρων ηθοποιών. Έχουμε από τη μία έμπειρους ηθοποιούς όπως ο κ. Ναζίρης και από την άλλη υπάρχουν και δύο ηθοποιοί που κάνουν την πρώτη τους επαγγελματική εμφάνιση στη σκηνή. Η “Πειραματική” εξακολουθεί να είναι δραστήρια, παρά το ότι είναι άστεγη. Απλά ο θίασος είναι πιο εμπλουτισμένος», δήλωσε.

Η ίδια μετά την απαιτητική θεατρική χρονιά που πέρασε σκηνοθετώντας παράσταση «Φτάσε όπου δεν μπορείς» στο ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης στο πλαίσιο του εορτασμού για το «έτος Καζαντζάκη», την «Ελίζα» για την Παιδική Σκηνή του ΚΘΒΕ και τώρα την «Επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα», ετοιμάζεται να ξεκουραστεί τους θερινούς μήνες. «Αυτή τη στιγμή το μόνο σχέδιο που έχω για το καλοκαίρι είναι να βουτήξω στη θάλασσα», μάς είπε.

Έντυπο: http://www.typosthes.gr/gr/politismos/article/154288/hristina-hatzivasileiou-i-agapi-einai-mia-upothesi-prosopiki/

Συντάκτης: Λεμονιά Βασβάνη

Ημερομηνία δημοσίευσης: 19.04.2018

Παράσταση: Η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα