Το όνειρο του Ρο,Στέλλα Μιχαηλίδου

Σαιζόν » 1996-1997 » Το όνειρο του Ρο

Το όνειρο του Ρο

Στέλλα Μιχαηλίδου

Αναρωτηθήκατε ποτέ τι θα συνέβαινε, αν κάποιο ταπεινό γραμματάκι της αλφαβήτας, απ' αυτά τα μεσαία προς το τέλος, το ρο ας πούμε, ξαφνικά, σε μια κρίση εγωισμού, διεκδικούσε την πρώτη θέση στη σειρά των γραμμάτων;

Διανομή

Άννα Κυριακίδου: Ψιλή, Δέλτα

Μένη Κυριάκογλου: Xελώνα, Βήτα, Ύψιλον

Κυριακή Ματσακίδου: Βλοσυρό, Όμικρον

Στάθης Μαυρόπουλος: Γραμματοφάγος, Φι

Γιάννης Μόχλας: Λαγός, Ψι

Νανά Παπαγαβριήλ: Ρο

Δημήτρης Παπαδόπουλος: Ταχυδρόμος, Σίγμα

Νόπη Ράντη: Δασεία, Έψιλον

Δημήτρης Σακατζής: Κάππα

Συντελεστές

Σκηνοθεσία
Πέτρος Ζηβανός
Σκηνικά-Κοστούμια
Ρίτσαρντ Άντονυ
Μουσική
Κώστας Βόμβολος
― » ―
Μιχάλης Σιγανίδης
Μουσική διδασκαλία
Αίγλη Χαβά-Βάγια
Κινησιολογία
Στέλλα Μιχαηλίδου
Φωτισμοί
Στράτος Κουτράκης
Βοηθός σκηνοθέτη
Λήδα Χατζή

Από το πρόγραμμα της παράστασης

Μια φορά κι έναν καιρό, ένα παιδί έκλαιγε συνέχεια και φώναζε: «Θέλω να μ’ αγαπούν και να με προσέχουν όλοι. Συμμαθητές μου, να μ’ αγαπάτε, μαμά, έχεις την υποχρέωση να μ’ αγαπάς, γείτονες, μπακάλη, μανάβη κι εσύ μικρή μου γάτα, αγαπήστε με, γιατί αλλιώς είμαι δυστυχισμένος».

Και μια μέρα έκλαψε τόσο πολύ που έκανε την καλή νεράιδα να εμφανιστεί μπροστά του και να του πει: «Πες μου μια επιθυμία σου και θα την πραγματοποιήσω αμέσως».

«Θέλω να μ’ αγαπούν, καλή μου νεράιδα», είπε το παιδί.

Και η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε. Όλοι το αγαπούσαν, μαζί τους και η καλή νεράιδα. Όμως το παιδί αισθανόταν τώρα πιο δυστυχισμένο, έκλαιγε ακόμα περισσότερο και φώναζε: «Ούτε η αγάπη σας έφερε την ευτυχία στη ζωή μου. Αχ, πόσο υποφέρω!».

Και η καλή νεράιδα εμφανίστηκε πάλι μπροστά του και ζήτησε να της πει μια του επιθυμία για να την πραγματοποιήσει αμέσως. Το παιδί σκέφτηκε για λίγο και μετά της είπε: «Τίποτα δεν θέλω, τίποτα. Τίποτα δεν μπορεί να μου δώσει χαρά». Και η νεράιδα έφυγε λυπημένη.

Πέρασαν μερικά χρόνια. Το παιδί είχε πια αρρωστήσει από τη λύπη του, έμενε με τις μέρες κλεισμένο στο δωμάτιό του, νηστικό και αμίλητο. Και η σπλαχνική νεράιδα εμφανίστηκε για τρίτη φορά μπροστά του:

«Είναι η τελευταία φορά που σ’ επισκέπτομαι. Ζήτησέ μου μια χάρη και θα την πραγματοποιήσω αμέσως», του είπε.

«Θέλω ν’ αγαπήσω», φώναξε με φωνή σπαραχτική το παιδί. «Θέλω ν’ αγαπήσω όλο τον κόσμο».

Βέβαια αυτά συμβαίνουν σ’ ένα άλλο παραμύθι. Ή μήπως και στο δικό μας;

ΣΤΕΛΛΑ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ