Με δύναμη από την Κηφισιά,Δημήτρης Kεχαΐδης-Eλένη Xαβιαρά

Σαιζόν » 2001-2002 » Με δύναμη από την Κηφισιά

Με δύναμη από την Κηφισιά

Δημήτρης Kεχαΐδης-Eλένη Xαβιαρά , 1994

Πρόκειται για ένα έργο μεγάλης ψυχολογικής αλήθειας και μοναδικής σκηνικής ευστοχίας. Μέσα από την καθημερινότητα τεσσάρων γυναικών, που σφραγίζεται από την καταλυτική απουσία του άνδρα, μέσα από τις κωμικοτραγικές καταστάσεις και τον ξεκαρδιστικό διάλογο, οι συγγραφείς μάς μιλούν για την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι.

Διανομή

Αλέκα
Mένη Kυριάκογλου
Ηλέκτρα
Μαρία Κοσκινά
Φωτεινή
Έφη Σταμούλη
Μάρω
Στέλλα Mιχαηλίδου

Συντελεστές

Σκηνοθεσία
Έρση Bασιλικιώτη
Σκηνικά-Κοστούμια
Iωάννα Mανωλεδάκη
Μουσική
Hρακλής Πασχαλίδης
Φωτισμοί
Στράτος Κουτράκης
Βοηθός σκηνοθέτη
Χριστ. Χατζηβασιλείου
Βοηθός σκηνογράφου
Μαρία Κανταρτζή
― » ―
Χριστίνα Σαλταπίδα
― » ―
Φρίντα Σπαθάκη
Οργάνωση παραγωγής
Βασίλης Τζαφέρης

Από το πρόγραμμα της παράστασης

Το έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη και της Ελένης Χαβιαρά παίζει με τις αυτοαναιρούμενες προσπάθειες τριών γυναικών, της Αλέκας, της Μάρως και της Φωτεινής, να κόψουν τον ομφάλιο λώρο που τις δένει με τους εραστές τους. Με τον άνδρα ως μοναδικό σημείο προσδιορισμού και αναφοράς της γυναίκας. Όμως το κέντρο βάρους του έργου βρίσκεται πέρα από την ιδέα, από το φάντασμα αυτονόμησης και χειραφέτησης των συγκεκριμένων γυναικών, αφού η ιδέα αυτή δεν είναι εδώ παρά ένας τρόπος του λέγειν, ένα ρητορικό σχήμα, δάνειο «κλισέ» και αμοιβαία φενάκη στο εσωτερικό ενός ασφυκτικού κουαρτέτου, όπου κυριαρχούν η ψευδής συνείδηση, οι ιδεοληψίες και φαντασιώσεις, τα στερεότυπα και η απώλεια κάθε αντιστοιχίας ανάμεσα στην πραγματικότητα και σ’ ό,τι το άτομο πιστεύει ή λέει για τον εαυτό του.

ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Δημήτρης Κεχαΐδης και η Ελένη Χαβιαρά μας καλούν άμεσα και μας δείχνουν την αληθινή εικόνα μας – κι αυτό είναι κυρίως το ζητούμενο από τα έργα της εγχώριας δραματουργίας, σε συνδυασμό πάντα με την αντιμετώπιση των προβλημάτων της δομής.

Είναι αλήθεια ότι στο όνομα της υποστήριξης του ελληνικού έργου έχουμε βάλει τα τελευταία χρόνια πολύ νερό στο κρασί μας, ιδιαίτερα όσον αφορά τη φόρμα. Με το Με δύναμη από την Κηφισιά ξανατίθεται επιτέλους το αίτημα της μορφής. Οι συγγραφείς επιλέγουν μια δομή χωρίς πλοκή και κορύφωση, που επικεντρώνεται στο λόγο και στην επανάληψη και αντικατοπτρίζει την ανακύκλωση των καταστάσεων και το αδιέξοδο των ηρωίδων. Στις εννέα σκηνές παίζουν συνεχώς με την αλήθεια και το ψέμα, το λογικό και το παράλογο: συμβαίνουν όντως όσα διηγούνται ακατάπαυστα οι τρεις γυναίκες ή είναι μυθομανείς και εφευρίσκουν ό,τι τους στερεί η πραγματικότητα; Μέσα στο σπίτι της Αλέκας γίνονται εξωτικά ταξίδια, «συμβαίνουν» σκηνές θρίλερ αλλά και σουρεαλιστικές εκπλήξεις, «ηχούν» παραμυθένιες νότες. Βουδιστές καλόγεροι, ένα κουτί που γίνεται βάρκα, μια λίμνη με οριζόντια επίπεδα στο βάθος, όπου μπορείς να ξαπλώσεις, ένα κίτρινο τριαντάφυλλο που μ’ αυτό περιμένεις, ώσπου να μαραθεί, την επάνοδο του εραστή.

ΔΗΩ ΚΑΓΓΕΛΑΡΗ

Επαναλήψεις

Παρασκευή 27/10/2000
Θέατρο "Αμαλία"
Πρώτη παράσταση: Παρασκευή 3 Μαρτίου 2000. Η παράσταση παρουσιάζεται την περίοδο 2000-2001 για δεύτερη συνεχή χρονιά. Πρεμιέρα: Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2000.
Παρασκευή 02/11/2001
Θέατρο "Αμαλία"
Η παράσταση παρουσιάζεται την περίοδο 2001-2002 για τρίτη συνεχή χρονιά. Πρεμιέρα: Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2001.
Σάββατο 17/03/2007
Θέατρο "Αμαλία"
Tιμώντας τη μνήμη του Δημήτρη Kεχαΐδη, η Πειραματική Σκηνή της «Tέχνης» ανεβάζει ξανά την περίοδο 2006-2007 (Πρεμιέρα: Σάββατο 17 Μαρτίου 2007) το τελευταίο του έργο, που είχε παρουσιαστεί με εξαιρετική επιτυχία στη σκηνή του θεάτρου «Aμαλία» πριν από επτά χρόνια (Πρώτη παράσταση: Παρασκευή 3 Μαρτίου 2000). Τη Μαρία Κοσκινά αντικαθιστά η Νανά Παπαγαβριήλ. Βοηθοί σκηνογράφου ήταν ο Αθανάσιος Κολαλάς και η Πένυ Γιαννάκη.