Περικλής, ο πρίγκηπας της Τύρου,Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Σαιζόν » 1998-1999 » Περικλής, ο πρίγκηπας της Τύρου

Περικλής, ο πρίγκηπας της Τύρου

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, 1608-1609

Τα παραμύθια δεν έχουν καταγωγή ούτε ηλικία. Γεννιούνται εκτός τόπου και χρόνου και ύστερα ταξιδεύουν ως τις άκρες του κόσμου, μαγεύοντας με την εγγενή αισιοδοξία τους κάθε αν-ήλικο άνθρωπο.

Διανομή

Ανδρέας Δημητριάδης: Λυσίμαχος, Έσκανος, Φιλήμων, Ιππότης

Χρήστος Θεοδωρίδης: Λεονίνος, Ψαράς, Ιππότης, Ναύτης

Νίκος Κουμαριάς: Περικλής

Μένη Κυριάκογλου: Διονυσία, Πόρνη

Νίκος Λύτρας: Ελίκανος, Κλέων

Ρούλα Μανισσάνου: Λυχορίδα, Ψαρού, Πόρνη

Στάθης Μαυρόπουλος: Βάλτης, Ιππότης, Ναύτης

Στέλλα Μιχαηλίδου: Μαντάμ, Κόρη του Αντίοχου

Γιάννης Μόχλας: Θαλιάρτης, Ψαράς, Ιππότης, Πειρατής

Δημήτρης Ναζίρης: Αντίοχος, Σιμωνίδης, Χαιρήμων

Μαρία Σαλτίρη: Μαρίνα

Έφη Σταμούλη: Θαΐσα, Πόρνη

Συντελεστές

Μετάφραση
Νίκος Χουρμουζιάδης
Σκηνοθεσία
Νίκος Χουρμουζιάδης
Σκηνικά-Κοστούμια
Απόστολος Βέττας
Μουσική
Κώστας Βόμβολος
Χορογραφία
Στέλλα Μιχαηλίδου
Φωτισμοί
Στράτος Κουτράκης
Βοηθός σκηνοθέτη
Κορίνα Χαρίτου
Βοηθός σκηνογράφου
Μαρία Καραδελόγλου
Διδασκαλία τραγουδιών
Μαρία Σαλτίρη
Οργάνωση παραγωγής
Δημήτρης Κουρδής
― » ―
Βασίλης Τζαφέρης

Από το πρόγραμμα της παράστασης

Τα παραμύθια δεν έχουν καταγωγή ούτε ηλικία. Γεννιούνται εκτός τόπου και χρόνου και ύστερα ταξιδεύουν ως τις άκρες του κόσμου, μαγεύοντας με την εγγενή αισιοδοξία τους κάθε αν-ήλικο άνθρωπο. Στα παραμύθια καταφεύγουν συχνά και μεγάλοι ποιητές, που τα διαποτίζουν με τους χυμούς της ποίησής τους και μας τα παραδίνουν εμπλουτισμένα και γοητευτικά, για να μας συμφιλιώσουν με το παιδί που κάπου έχουμε εγκαταλείψει και να τονώσουν μέσα μας την εμπιστοσύνη στη βιωσιμότητα του είδους όπου ανήκουμε.

Πρόγονος του Περικλή, του πρίγκιπα της Τύρου, είναι ο ήρωας του πιο παλιού και πιο ανθεκτικού παραμυθιού, της ομηρικής Οδύσσειας, όπου ανάγονται οι ρίζες ενός έργου από τα πιο προβληματικά και απροσδόκητα του Σαίξπηρ.

Αμεσότερο πρότυπο για τον Περικλή στάθηκε ο Απολλώνιος της Τύρου, που το μυθιστόρημά του, ένα από τα δημοφιλέστερα της ελληνορωμαϊκής εποχής αλλά και του Μεσαίωνα, έφθασε, μέσα από μια σειρά λατινικών μεταφράσεων και διασκευών, και ως τα χέρια του μεγάλου βάρδου της Αλβιώνας. Το 1608 στο Λονδίνο ο Σαίξπηρ, 44 ετών, αγαπημένος ποιητής της βασιλικής αυλής αλλά και των λαϊκών τάξεων, εισέρχεται στην τελευταία φάση της δημιουργικής πορείας του: αναδύεται από το αβυσσαλέο σκότος της ανθρώπινης ψυχής, όπου είχε συναντήσει τον Άμλετ, τον Οθέλλο, τον Μάκβεθ και τον Ληρ και αποφασίζει να πάρει μια βαθιά ανάσα καταφεύγοντας στον χώρο του παραμυθιού. Το έργο του Περικλής, ο πρίγκιπας της Τύρου, αποτελεί τη μήτρα όπου κυοφορήθηκαν τα τρία επόμενα «ρομαντικά» τέκνα του: ο Κυμβελίνος, το Χειμωνιάτικο παραμύθι και το κύκνειο άσμα του Η τρικυμία. Στα τελευταία αυτά έργα του ο ποιητής φαίνεται να ανακτά και πάλι την εμπιστοσύνη του στην αντοχή της ανθρώπινης πίστης και στη δύναμη της δικαιοσύνης. Διανθισμένα με απίθανες περιπέτειες και εκπλήξεις, και διατυπωμένα σε ένα περίπλοκο, μελαγχολικό αλλά και γοητευτικό ποιητικό ιδίωμα, σφραγίζουν με ένα τελικό μήνυμα αισιοδοξίας το πολύμορφο σύμπαν που έπλασε αυτός ο αγέραστος δημιουργός.

ΝΙΚΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ