Σαιζόν » 2008-2009 » Μέρες ολόκληρες, νύχτες ολόκληρες
Μέρες ολόκληρες, νύχτες ολόκληρες
Το κείμενο της παράστασης είναι μια σύνθεση της Βίκυς Γεωργιάδου και περιλαμβάνει σκηνές από δύο σπονδυλωτά έργα του Χavier Durringer: Chroniques des jours entiers, des nuits entières (Χρονικά: μέρες ολόκληρες, νύχτες ολόκληρες, 1995) και Quoi dire de plus du coq-Chroniques 2 (Τι άλλο να πει κανείς για τον κόκκορα;- Χρονικά 2, 2002).
Ένα έργο για τον έρωτα, αυτόν που μας κάνει να ονειρευόμαστε και αυτόν που μας ακυρώνει. Μέσα από σύντομες σκηνές, σαν στιγμιότυπα, ξεδιπλώνονται ιστορίες ανθρώπων που ερωτεύονται, συγκρούονται, χωρίζουν, μένουν μόνοι παρέα με τις αναμνήσεις τους, και πάλι από την αρχή...
Διανομή
- Φρεντ
- Δημήτρης Βάρκας
- Μικρή
- Ελένη Βλαχοπούλου
- Εκείνος
- Κυριάκος Δανιηλίδης
- Καίτη
- Ελένη Δημοπούλου
- Εκείνη
- Άννα Κυριακίδου
- Γυναίκα
- Μένη Κυριάκογλου
- Γκασπάρ
- Στάθης Μαυρόπουλος
- Πιερ
- Μάριος Μεβουλιώτης
- Λουκία
- Νανά Παπαγαβριήλ
Συντελεστές
- Μετάφραση
- Νικηφόρος Παπανδρέου
- Σκηνοθεσία
- Βίκυ Γεωργιάδου
- Σκηνικά-Κοστούμια
- Μαρία Καραδελόγλου
- Μουσική
- Κώστας Ανδρέου
- Φωτισμοί
- Μελίνα Μάσχα
- Βοηθός σκηνοθέτη
- Κατερίνα Καραγεωργίου
- Οργάνωση παραγωγής
- Βασίλης Τζαφέρης
Σκηνοθετικό σημείωμα
Μονόλογοι και μικρές σκηνές δύο ή τριών προσώπων, ιστορίες, αφηγήσεις και μικρές εξομολογήσεις, στιγμιότυπα ερωτικών συγκρούσεων, σπαράγματα ανθρωπίνων σχέσεων. Αυτό είναι το υλικό που προσφέρει ο Ξαβιέ Ντυρενζέ. Και προτείνει ένα παιχνίδι σύνθεσης με κέντρο την αγάπη. Να ανακατέψουμε την τράπουλα και να παίξουμε το παιχνίδι του έρωτα. Να πάρουμε τις νότες και να φτιάξουμε το δικό μας ερωτικό τραγούδι. Χωρίς αυταπάτες όμως και ρομαντισμούς.
Ο κόσμος του είναι πραγματικός, σκληρός και κυνικός, με την τρέλα της καθημερινής ζωής παρούσα.Τα πρόσωπά του τρυφερά και επιθετικά, ρομαντικά και βίαια, φοβισμένα και μαχητικά, χωρίς αυταπάτες και ελπίδες, αλλά και με κρυμμένη τη δίψα για ζωή.
Στο έργο του Ντυρενζέ το καθημερινό συναντά το ποιητικό, η παραίτηση την κρυφή ελπίδα, η βία την τρυφερότητα, η τραγικότητα το χιούμορ. Κι ο έρωτας προκύπτει κατά κανόνα μέσα από αντιφάσεις.
ΒΙΚΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ
Φωνές που ξεσπούν γλυκά
Δέκα χρόνια συρτάρια...
Κομμάτια κειμένου, μικροί μονόλογοι, σκέψεις, σύντομοι διάλογοι, σκηνούλες, αρχές πραγμάτων, αποσπάσματα ιστοριών, μικρά γεγονότα, σκιτσαρισμένα εν θερμώ, σαν στιγμιότυπα, μικρές πολαρόιντ.
Δεν είναι ένα μοντάζ, που ακολουθεί την εξέλιξη μιας ιστορίας, κάθε κείμενο μπορούμε να το πάρουμε χωριστά, να το βγάλουμε από τη σειρά του, ο καθένας μπορεί να φτιάξει τη δική του διαδρομή. Δεν είναι ένα έργο.
Είναι ένα υλικό για να παίξεις: αντιπαραθέσεις για ηθοποιούς, λόγια για να ειπωθούν, για να εκσφενδονιστούν πάνω στον τοίχο, χωρίς λουλούδια ούτε φτιασίδια, ιστορίες για έρωτες και για λεφτά, κλασικά πράγματα δηλαδή, η ζωή της κάθε μέρας που λένε, αυτά είναι που συγκεντρώνονται εδώ.
Κάθε κείμενο κουβαλάει μαζί του και το τέλος του. Θα μπορούσαμε επομένως όλα να τα ανακατέψουμε σαν μια μεγάλη τράπουλα.
Είναι ξεφτίδια, σπαράγματα, φωνές που ξεσπούν γλυκά, οι φωνές όλων και κανενός, χαμόγελα που κρύβονται από τη βία, μέρες ολόκληρες, νύχτες ολόκληρες.
ΞΑΒΙΕ ΝΤΥΡΕΝΖΕ
Απόσπασμα από το έργο
Τέλος Οκτωβρίου.
Ο ήλιος έγερνε απαλά, ξετύλιγε κοκκινωπές μπούκλες απ' τις κορφές των δέντρων, έκλεινε το μάτι ανάμεσα στα κλαδιά. Συναντηθήκαμε. Πέρασε ο χειμώνας ώσπου να ξαναϊδωθούμε. Έπειτα με τον ήλιο, ένα βλαστάρι, ο ήλιος, ένα λουλούδι, ο ήλιος, ένα μικρό πράσινο φρούτο, ο ήλιος, ένα μικρό κόκκινο φρούτο, ο ήλιος, ένα μεγάλο κόκκινο φρούτο, ζάχαρη, ήλιος ακόμα, μετά περιμένεις κάτι να συμβεί. Μετά το φρούτο πέφτει στο χώμα, βροχή, σαπίζει, άνεμος, φύλλα, σκεπάζεται, βουλιάζει και χάνεται απ' τον ήλιο.
Χωρίσαμε μες στα σκατά.
Τέλος Οκτωβρίου.
ΞΑΒΙΕ ΝΤΥΡΕΝΖΕ
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Τετάρτη, 18-02-2009
Παραστάσεις της σαιζόν
- Dracula in Far West
- Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης
- Θεσσαλονίκη σε πρώτο πρόσωπο
- » Μέρες ολόκληρες, νύχτες ολόκληρες
- Ο γυάλινος κόσμος
- Οι έμποροι
- Στην εξοχή
- Τα σαράντα κλειδιά