Η τελευταία πράξη,Ιάκωβος Καμπανέλλης

Σαιζόν » 1997-1998 » Η τελευταία πράξη

Η τελευταία πράξη

Ιάκωβος Καμπανέλλης, 1997

Ο Καμπανέλλης επανέρχεται με αμείωτο κέφι σ’ έναν μύθο που τον απασχολεί από παλιά.

Διανομή

Θιασάρχης
Δημήτρης Ναζίρης
Πηνελόπη
Λυδία Φωτοπούλου
Τηλέμαχος
Γιάννης Μόχλας
Δημοσιογράφος
Έφη Σταμούλη
Νοσοκόμος
Νίκος Λύτρας
Ξενοδόχος
Στάθης Μαυρόπουλος
Λάρης
Χρήστος Αρνομάλλης
Σμάγδα
Μένη Κυριάκογλου
Αρίας
Νίκος Κουμαριάς
Μέλισσα
Ρούλα Μανισσάνου
Βλάσης
Στάθης Μαυρόπουλος
Κλέων
Νίκος Λύτρας

Συντελεστές

Σκηνοθεσία
Πέτρος Ζηβανός
Σκηνικά-Κοστούμια
Ιωάννα Μανωλεδάκη
Μουσική επιμέλεια
Φαίδων Χατζηαντωνίου
Φωτισμοί
Στράτος Κουτράκης
Βοηθός σκηνοθέτη
Άννα Καρναβά
Βοηθός σκηνογράφου
Στέργιος Πρώιος
― » ―
Χρύσα Μάντακα

Από το πρόγραμμα της παράστασης

Περνούν τα χρόνια, αλλά ο Οδυσσέας δεν γυρίζει στην Ιθάκη. Έχει την έμμονη ιδέα ότι οι πολιτικοί του αντίπαλοι συνωμοτούν για να τον εξοντώσουν. Στην πραγματικότητα, κανείς πια δεν ασχολείται μαζί του, όλοι τον έχουν σχεδόν ξεχάσει. Και ξαφνικά, μια δαιμόνια δημοσιογράφος πληροφορεί τον Τηλέμαχο και την Πηνελόπη ότι ο ήρωας γύρισε κρυφά στο νησί, δεν θ’ αργήσει να φανεί στο σπίτι. Ένα παράτολμο σχέδιο μπαίνει σε εφαρμογή: να προσλάβουν ένα θίασο μπουλουξήδων, οι οποίοι θα υποδυθούν τους υποτιθέμενους πολιτικούς αντίπαλους καθώς και τα αγαπημένα πρόσωπα του απόντος (Λαέρτης, Ευρύκλεια, Εύμαιος), με την ελπίδα ότι το σοκ θα τον φέρει στα συγκαλά του. Ο θίασος εισβάλλει στο αρχοντικό, αλλά η συνέχεια είναι απροσδόκητη.

Ο Καμπανέλλης επανέρχεται με αμείωτο κέφι σ’ έναν μύθο που τον απασχολεί από παλιά (Οδυσσέα γύρισε σπίτι) και ταυτόχρονα κλείνει το μάτι προς τη μεριά του σαιξπηρικού Άμλετ και του πιραντελλικού Ερρίκου Δ΄, βάζοντας το ψέμα του θεάτρου στην υπηρεσία της αλήθειας. Τελικά, το βαθύτερο θέμα του έργου είναι η διαλεκτική σχέση θεάτρου και ζωής, ίσως η Τελευταία πράξη γράφτηκε μόνο και μόνο για να υμνήσει το θέατρο, τα φτωχά του τεχνάσματα και την απίστευτη δύναμή του.

Ν. Π.