Πειραματική Σκηνή της Τέχνης - Μη σκοτώνεις τη μαμά

Σαιζόν » 1994-1995 » Μη σκοτώνεις τη μαμά

Μη σκοτώνεις τη μαμά

Σάρλοτ Κήτλυ, 1985

Το Μη σκοτώνεις τη μαμά είναι μια «μηχανή» που λειτουργεί με τους νόμους του παιδικού παιχνιδιού.

Διανομή

Ντόρις: Λυδία Φωτοπούλου
Μάργκαρετ: Ελένη Δημοπούλου
Τζάκι: Έφη Σταμούλη
Ρόζι: Κυριακή Ματσακίδου

Συντελεστές

Μετάφραση: Έφη Σταμούλη
Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζηβανός
Σκηνικά-Κοστούμια: Απόστολος Βέττας
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Φωτισμοί: Στράτος Κουτράκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Σακατζής
Οργάνωση παραγωγής: Δημήτρης Γκάτσος
― » ―: Μαρία Καραδελόγλου

Από το πρόγραμμα της παράστασης

Το Μη σκοτώνεις τη μαμά είναι μια «μηχανή» που λειτουργεί με τους νόμους του παιδικού παιχνιδιού. Μια μεθοδικά κατασκευασμένη διαδικασία, που χρησιμοποιεί την πραγματικότητα σαν ένα αμείλικτο παιχνίδι, αφήνοντας χώρο σε μας να αναγνωρίσουμε, να θυμηθούμε και να αγγίξουμε, όλα αυτά που κάνουν τη ζωή να αξίζει. Γιατί με το να αντιπαραθέτει συνεχώς τα δεδομένα του χώρου και του χρόνου, ακυρώνει τη συσκευασία και το εφήμερο του πραγματικού, υποχρεώνοντάς το να αναχθεί στο ποιητικό του ισοδύναμο. Την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι διαδικασία. Δεν περιγράφεται. Προκύπτει. Ανακαλύπτεται. Όπως όταν παίζεις το Solitaire.

Πιστεύω πως το έργο αυτό δεν έχει ανάγκη από καμιά σχεδόν νατουραλιστική υποστήριξη. Τι νόημα θα είχε να φωτογραφίσουμε τη ζωή μέσα απ’ αυτό; Αμέσως θα σταματούσε. Θα εντοπιζόταν. Θα λιγόστευε. Υπάρχει μόνο μια ηλικία μέσα στο έργο. Αυτή της γυναίκας του αιώνα μας. Τα υπόλοιπα είναι θέμα σύμβασης.

Ένα μπλε τρένο πλανιέται μες στον αιώνα μας. Φορτωμένο γυναίκες που προκαλούνε τη μοίρα τους. Ταξιδεύει πάντα τη νύχτα. Μαζί με τα όνειρα. Που είναι ώριμα. Και δίκαια. Από πάντα. Όρθιες στα παράθυρά τους κάποιες γυναίκες κάνουν ευχές και ρίχνουν τα αστέρια. Το μπλε τρένο αναπτύσσει ταχύτητα· στις χαρακιές της παλάμης μας. Διαμορφώνει εναλλακτικές ανθρώπινες σχέσεις. Δημιουργεί τον επόμενο άνθρωπο. Οδηγεί τη ζωή. Την ολοκληρώνει.

Τη δουλειά μου, σ’ αυτή τη σκηνοθεσία, την αφιερώνω στη μητέρα μου.

ΠΕΤΡΟΣ ΖΗΒΑΝΟΣ

Επαναλήψεις

Κυριακή 26/11/1995

Θέατρο "Αμαλία"

Πρώτη παράσταση: Τετάρτη 8 Μαρτίου 1995. Η παράσταση παρουσιάζεται την περίοδο 1995-1996 για δεύτερη συνεχή χρονιά. Πρεμιέρα: Κυριακή 26 Νοεμβρίου 1995.