Ποιος είναι δίπλα μου;,Πένυ Φυλακτάκη

Σαιζόν » 2005-2006 » Ποιος είναι δίπλα μου;

Ποιος είναι δίπλα μου;

Πένυ Φυλακτάκη

Το έργο εκτυλίσσεται σε μια πολυκατοικία, είναι μια κωμωδία πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, την ερωτική μοναξιά και την ερωτική αναζήτηση, τον φόβο του άλλου και την ανάγκη για τον άλλο. Ένα κυριολεκτικό και μεταφορικό παιχνίδι με το φως και το σκοτάδι φέρνει στην επιφάνεια τις επιθυμίες, τα όνειρα, τις ανασφάλειες και τις ελπίδες έξι ανθρώπων που μένουν σε διπλανά διαμερίσματα και αλλάζει τις ζωές αυτών που καταφέρνουν να δουν μέσα στο σκοτάδι.

Διανομή

Άννα Κυριακίδου, Μένη Κυριάκογλου, Νίκος Λύτρας, Γιάννης Μόχλας, Στέφη Πουλοπούλου, Δημήτρης Σακατζής.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία
Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνικά-Κοστούμια
Αλεξ. Μπουσουλέγκα
― » ―
Ράνια Υφαντίδου
Φωτισμοί
Στράτος Κουτράκης
Μουσική επιμέλεια
Χρήστος Θεοδωρίδης
Βοηθός σκηνοθέτη
Ηλιάνα Παντελοπούλου
Οργάνωση παραγωγής
Βασίλης Τζαφέρης

Από το πρόγραμμα της παράστασης

Τελικά οι άνθρωποι δεν είναι αναγκαστικά αυτό που φαίνονται. Σαν ένας πίνακας φτιαγμένος από κουκκίδες, που πρέπει να πλησιάσεις αρκετά για να αρχίσεις να τους διακρίνεις. Ποιος όμως έχει τη διάθεση να πλησιάσει τον άγνωστο διπλανό του τόσο κοντά; Όλα έχουν επιταχυνθεί. Οι γνωριμίες, ο ενθουσιασμός, η έλξη, ο χωρισμός… όλα γίνονται γρήγορα! Με εκείνους τους ρυθμούς που πρώτη η ευαίσθητη στις αλλαγές Τηλεόραση οικειοποιήθηκε, και που τους βαφτίζουμε εντελώς άδικα με τον όρο «τηλεοπτικοί». Και λέω άδικα, αφού ολόκληρη η ζωή έχει γίνει τηλεοπτική, ένα παραμορφωμένο είδωλο του ήδη παραμορφωμένου τηλεοπτικού εαυτού της.

Επέλεξα να προχωρήσουμε σιγά-σιγά, χωρίς να έχω στο μυαλό μου συγκεκριμένες εικόνες των προσώπων, αλλά πατώντας στην αλήθεια και τη δυναμική του κάθε ηθοποιού. Οι εναγώνιες ερωτήσεις «πώς είναι ο τάδε ρόλος, πώς περπατάει…» είναι εντελώς άσκοπες και σκεπάζουν με μια θεωρητική κρούστα την ατολμία μας να βουτήξουμε. Οι ρόλοι δεν υπάρχουν. Υπάρχουν άνθρωποι που δρουν και συγκεκριμένα ηθοποιοί που θα τους υποδυθούν. Δεν υπάρχουν σωστά και λάθη. Καλό και κακό παίξιμο. Υπάρχουν χρήσιμα και άχρηστα. Δουλειά μου ήταν να βάλω σε μια τέτοια σειρά τα χρήσιμα, ώστε να γεννηθεί κάτι ενδιαφέρον. Έτσι στα ξαφνικά. Όπως ξαφνικά είναι και τα «σπουδαία», οι έρωτες και οι θάνατοι, που συμβαίνουν στις κανονικές ζωές μας. Δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος να τα περιμένουμε αυτά τα σπουδαία!

Η ζωή είναι τόσο ύπουλη που πάντα θα μας ξαφνιάζει. Και επειδή οι άνθρωποι πεθαίνουμε εντελώς αναξιοπρεπώς και αδέξια… εμπιστευθείτε και αγαπάτε αλλήλους!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΒΡΙΑΝΟΣ