Αρχείο » 1981-1982
Οδύσσεια (Σκηνές από το ομηρικό έπος)

Το ταξίδι είναι πάντα μια επιστροφή μέσα μας. Το ίδιο συμβαίνει και με το ταξίδι του Οδυσσέα.
Περιμένοντας τον Γκοντό

Ο λόγος, αυτός καθαυτόν, είναι η δράση του έργου: έχει ανατρέψει την πρωταρχική λειτουργία του, επειδή δεν είναι φορέας επικοινωνίας αλλά επιβεβαίωση της ύπαρξης. Είναι το ίδιο το δραματικό γίγνεσθαι.
Των ερώτων τα θαύματα

Τρία μικρά έργα που δεν τα δένει ένας κοινός μύθος, αλλά ένα υπόγειο ρεύμα: η δίψα του απόλυτου, ο ερωτικός καημός, η ποιητική απογείωση συνθέτουν έναν κόσμο ταυτόχρονα γήινο κι ονειρικό, τον κόσμο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα.
Θείος Βάνιας

Η σκηνοθεσία της παράστασης βασίστηκε σε τρεις άξονες: Ο πρώτος αφορά την προσέγγιση και την απόδοση των προσώπων. Ένας δεύτερος άξονας καθορίζεται από την προβολή των σχέσεων ανάμεσα στα πρόσωπα. Και ένας τρίτος καθοριστικός άξονας έχει σχέση με τους ρυθμούς και τους τόνους του έργου.
Αχαρνής

Όπως και σε άλλες κωμωδίες του, ο Αριστοφάνης θέτει στους Αχαρνής το μεγάλο πρόβλημα της ειρήνης. Και βρίσκει μια ποιητική «λύση»· μέσα σε μια απογοητευτική πραγματικότητα, υπερασπίζεται τα δικαιώματα της φαντασίας.