Σαιζόν » 2005-2006 » Οικογενειακό δίκαιο
Οικογενειακό δίκαιο
Η οικονομική και κοινωνική επιφάνεια μιας ευκατάστατης οικογένειας της ελληνικής επαρχίας απειλείται ξαφνικά. Οσμή σκανδάλου. Τι θα γίνει τελικά; Καταστάσεις οικείες και ήρωες σύγχρονοι, αναγνωρίσιμοι, σ' αυτήν τη ξεκαρδιστική κοινωνική σάτιρα της Λένας Διβάνη. Αλλά δεν πρόκειται απλώς για μια ιστορία της διπλανής πόρτας. Η γνωστή πεζογράφος δοκιμάζεται στο θέατρο παίζοντας, όπως ακριβώς και στο λογοτεχνικό της έργο, ένα διεγερτικό παιχνίδι ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία.
Διανομή
- Μαρία Γιακουμάκη
- Νανά Παπαγαβριήλ
- Στάσα Γιακουμάκη
- Ελένη Δημοπούλου
- Τάσος Γιακουμάκης
- Στάθης Μαυρόπουλος
- Σωτήριος Γιακουμάκης
- Δημήτρης Ναζίρης
- Τάσος Μάργαρης
- Πρόδρομος Τσινικόρης
- Δώρα
- Μαρίτα Τσαλκιτζόγλου
- Κύριος Ζυμάρης
- Κυριάκος Δανιηλίδης
Συντελεστές
- Σκηνοθεσία
- Κορίνα Χαρίτου
- Σκηνικά-Κοστούμια
- Μαρίνα Κελίδου
- Φωτισμοί
- Στράτος Κουτράκης
- Μουσική επιμέλεια
- Λάζαρος Παπαδόπουλος
- Βοηθός σκηνοθέτη
- Δημήτρα Χουμέτη
- Βοηθός σκηνογράφου
- Πένυ Γιαννάκη
- Οργάνωση παραγωγής
- Βασίλης Τζαφέρης
Από το πρόγραμμα της παράστασης
Η Eudora Welty το είπε. Home is the most dangerous place, που πάει να πει το σπίτι μας είναι το δάσος με τους λύκους. Δύσκολο να το χωνέψουμε όμως, γι’ αυτό και κυκλοφορούμε εκεί μέσα γυμνοί και άοπλοι. Συγκινητικά, ηλίθια ευάλωτοι. Ίσως γιατί αιώνες τώρα το σπίτι μας είναι, λέμε, τι καταφύγιό μας και ως γνωστόν έχει μεγαλύτερη βαρύτητα το πώς ονομάζουμε τα πράγματα απ’ αυτό που πράγματι είναι. Ίσως γιατί όποιος πνίγεται δεν φωνάζει πάντα βοήθεια. Το ζήτημα είναι ν’ ακούς, βέβαια, ό,τι δεν λέει ο άλλος.
Κάθε σχέση είναι μια μορφή αποικιοκρατίας. Πάντα κινδυνεύεις να γίνεις αντικείμενο εκμετάλλευσης. Ακόμα χειρότερα: πάντα κινδυνεύεις να γίνεις εκμεταλλευτής. Και σαν να μην έφτανε αυτό, κανένα ζωντανό πλάσμα δεν είναι ενικό βέβαια. Πολλαπλοί είμαστε. Μια ομάδα ανεξάρτητων όντων – συχνά εχθρικών μεταξύ τους – συγκατοικούν κάτω απ’ το ίδιο δέρμα. Αυτή την κοφτερή πολλαπλότητα, το όλοι για έναν και καθένας εναντίον όλων, ήθελα να αποτυπώσω. Να γράψω μια ιστορία για τα στόματα που σε καταβροχθίζουν ευκολότατα γιατί εσύ τα πλησιάζεις περιμένοντας το φιλί τους.
Εντάξει, μπορεί να σας φανεί πολύ αρνητικό. Αλλά όποιος δεν τολμάει να γίνει εντελώς αρνητικός, ποτέ δεν θα βρει τη δύναμη να δει με καινούρια μάτια. Μπορεί επίσης να σας φανεί ελαφρός ο τρόπος που μεταχειρίζομαι τόσο βαρύ θέμα. Γιατί κωμωδία θα δείτε, όσο κι αν είναι ντυμένη στα μαύρα. Έλα όμως που κι εγώ, σαν τον Ζαρατούστρα, πιστεύω ότι με το γέλιο κι όχι με την οργή σκοτώνει κανείς καλύτερα. Το σκοτώσαμε λοιπόν το πνεύμα της βαρύτητας για να μη μας πλακώσει. Κι έπειτα από μόνο του το περιεχόμενο του έργου διάλεξε τη φόρμα του. Στην αρχή περπατάει στην επιφάνεια του παρκέ, σαν τηλεοπτική κωμωδία καταστάσεων. Και σιγά-σιγά ξηλώνει τα καλογυαλισμένα σανίδια κι αφήνει τα ποντίκια να βγουν και να τα βρωμίσουν όλα.
Είμαι πανευτυχής που ένα έργο μου, το δεύτερο, θα ζωντανέψει στο σανίδι που έχετε μπροστά σας. Ωραία είναι η αυτάρκεια του μυθιστοριογράφου. Βολική. Όμως είδα ξαφνικά πόσο πιο περιορισμένος είναι ο γραπτός λόγος από τον προφορικό. Οι παύσεις, ο ρυθμός, το τέμπο, δύσκολα μεταδίδονται. Οι τυπωμένες λέξεις είναι κλειδωμένες στον εαυτό τους. Άσε που δυσκολεύονται να αποδώσουν τη σιωπή. Και το νιώθω έντονα πια, χωρίς τη φόδρα της σιωπής η ομιλία είναι σκέτος θόρυβος. Μακάρι να είχα μουσική, λέω καμιά φορά.
Αυτό που έχω όμως είναι μόνο λόγια στο χαρτί. Και νιώθω σαν να κέρδισα τον πρώτο αριθμό του λαχείου που έβαλαν τα δυνατά τους τόσοι μαθητευόμενοι μάγοι (ο Νικηφόρος, η Κορίνα, οι ηθοποιοί) για να γίνει το θαύμα να αναστηθούν και να τα μοιραστούμε.
ΛΕΝΑ ΔΙΒΑΝΗ
Επαναλήψεις
Πέμπτη 15/2/2007 |
Θέατρο "Αμαλία"Πρώτη παράσταση: Παρασκευή 17 Μαρτίου 2006. Η παράσταση παρουσιάζεται την περίοδο 2006-2007 για δεύτερη συνεχή χρονιά. Πρεμιέρα: Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2007. |
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Παρασκευή, 17-03-2006
ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ: στη θεατρική σαιζόν 2006-2007 (από 15/2/07).
Παραστάσεις της σαιζόν
- Μετά τη βροχή
- Ο άγνωστος εχθρός
- » Οικογενειακό δίκαιο
- Ποιος είναι δίπλα μου;
- Σήμερα ούτε Άμλετ
- Τζιτζιμιτζιχοτζιριά