Πειραματική Σκηνή της Τέχνης - Το παιχνίδι της σφαγής

Σαιζόν » 1984-1985 » Το παιχνίδι της σφαγής

Το παιχνίδι της σφαγής

Ευγένιος Ιονέσκο, 1970

Σ’ αυτό το έργο δεν υπάρχουν ήρωες. Πρωταγωνιστεί μια ολόκληρη πόλη, που οι κάτοικοί της πεθαίνουν κατά χιλιάδες, από μιαν ανεξήγητη επιδημία.

Διανομή

Κώστας Ζαχαράκης: Θάνατος, Αγορητής, Γέρος

Γαλάτεια Καμενή: Υπηρέτρια, Κόρη, Η γυναίκα με τη σημαία, κ.ά.

Μένη Κυριάκογλου: Καμαριέρα, Υπηρέτρια, Χαμίνι, κ.ά.

Αλέξανδρος Μούκανος: Υπηρέτης, Δεσμοφύλακας, Νεαρός σύζυγος β΄, κ.ά.

Ανδρέας Νάτσιος: Υπάλληλος της Δημαρχίας, Αστός α΄, Νεαρός σύζυγος α΄, κ.ά.

Λένα Σαββίδου: Αστή β΄, Υπηρέτρια, Αξιωματικός, κ.ά.

Θάλεια Σκαρλάτου: Αστή α΄, Μητέρα, Νεαρή σύζυγος β΄

Έφη Σταμούλη: Αστή γ΄, Νεαρή σύζυγος α΄, Χαμίνι

Θόδωρος Τεκνετσίδης: Φυλακισμένος, Αστός β΄, Ρήτορας κ.ά.

Φίλιππος Τσογγίδης: Φυλακισμένος β΄, Ταξιδιώτης, Νεκροθάφτης κ.ά.

Σοφία Φιλιππίδου: Οικοδέσποινα, Νοσοκόμα, Γριά κ.ά.

Πιάνο: Ηρακλής Πασχαλίδης

Σαξόφωνο και φλάουτο: Θοδωρής Ρέλλος

Συντελεστές

Μετάφραση: Παύλος Μάτεσις
Σκηνοθεσία: Νίκος Αρμάος
Σκηνικά: Απόστολος Βέττας
Κοστούμια: Ιωάννα Μανωλεδάκη
Μουσική: Ηρακλής Πασχαλίδης
Χορογραφία: Μαρία Γκούτη
Φωτισμοί: Τομ Σήαρζ
Βοηθός σκηνοθέτη: Γλυκερία Κουκουρίκου
Βοηθός σκηνογράφου: Ρίτσαρντ Άντονυ
― » ―: Φανή Παπαδοπούλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Μένη Τριανταφυλλίδη

Από το πρόγραμμα της παράστασης

Σ’ αυτό το έργο δεν υπάρχουν ήρωες. Πρωταγωνιστεί μια ολόκληρη πόλη, που οι κάτοικοί της πεθαίνουν κατά χιλιάδες, από μιαν ανεξήγητη επιδημία. Πανούκλα, χολέρα, ή –για να έρθουμε πιο κοντά στο απειλητικό μας μέλλον– μόλυνση της ατμόσφαιρας; Τον Ιονέσκο δεν τον ενδιαφέρει η αιτία του θανατικού, τον ενδιαφέρουν οι συμπεριφορές μας μπροστά στο θάνατο.

Ιλαροτραγωδία, ή τραγική φάρσα, είναι το Παιχνίδι της σφαγής. Μπροστά στην απειλή του τέλους, οι άνθρωποι απογυμνώνονται από τα προσχήματα, τα προσωπεία πέφτουν, η κοινωνική πόζα φαίνεται γελοία, η κενή ρητορεία ηχεί κωμική. Και σ’ αυτό το σημείο βρίσκουμε την απομυθοποιητική ματιά και την κοινωνική κριτική του κατά τ’ άλλα απολιτικού Ιονέσκο. Ο θάνατος, που περιφέρεται μ’ ένα ειρωνικό χαμόγελο στη σκηνή, λειτουργεί ως καταλύτης, θέτοντας σε δοκιμασία τα ζωτικά μας ψεύδη και εξομοιώνοντας πλούσιους και πένητες, νέους και γέρους, βασιλείς και στρατιώτες. Ανήμπορη εμφανίζεται και η αγάπη, ωστόσο αυτή (σε δυο αναλαμπές του έργου όπου ο σαρκασμός δίνει τη θέση του στην τρυφερότητα) είναι η μόνη που διασώζει κάτι από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Στο επίπεδο της θεατρικής τεχνικής, αυτό το υπερθέαμα της καταστροφής, όπου ο Ιονέσκο χρησιμοποιεί τις πιο διαφορετικές φόρμες, από το μιούζικαλ στο νατουραλιστικό δράμα κι από την κλοουνερί στο θέατρο-ντοκουμέντο, είναι για ένα θίασο πρόκληση μαζί και δοκιμασία. Οι ηθοποιοί πρέπει να αλλάζουν αστραπιαία ρόλους, η σκηνή όψη, η παράσταση ύφος. Αν αυτό πετύχει, τότε η αποθέωση του θανάτου γίνεται γιορτή του θεάτρου. Κι ο θάνατος ξορκίζεται.

Ν. Π.

Περιοδείες - Φεστιβάλ

Πέμπτη 18/07/1985

Γιορτές Ανοιχτού Θεάτρου (Δημοτικό Θέατρο Κήπου)

Η παράσταση επαναλήφθηκε ακόμη μια φορά κατά τη διάρκεια της ίδιας θεατρικής σαιζόν 1984-1985 στο πλαίσιο των Γιορτών Ανοιχτού Θεάτρου από τις 18 έως τις 22 Ιουλίου 1985. Μαζί με τον Ηρακλή Πασχαλίδη και τον Θοδωρή Ρέλλο έπαιξε ο Χρήστος Στέργιογλου (πνευστά).

Δευτέρα 29/07/1985 & Τρίτη 30/07/1985

Αθήνα

Η Πειραματική Σκηνή της "Τέχνης" συμμετέχει με την παράσταση αυτή στη διοργάνωση "Αθήνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης" τη Δευτέρα 29 και την Τρίτη 30 Ιουλίου 1985, στο Θέατρο "Αβέρωφ". Μαζί με τον Ηρακλή Πασχαλίδη και τον Θοδωρή Ρέλλο έπαιξε ο Χρήστος Στέργιογλου (πνευστά).

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Τετάρτη, 20-03-1985

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ: στην ίδια θεατρική σαιζόν 1984-1985 (από 18/07/85).

Η πρώτη παράσταση του έργου "Το παιχνίδι της σφαγής" δόθηκε στο Θέατρο "Αυλαία" την Τετάρτη 20 Μαρτίου 1985 και συνεχίστηκε έως την Κυριακή 7 Απριλίου 1985.