Προτάσεις
Εταιρία Θεάτρου "Familia": Το όνομά μου είναι Rachel Corrie (3-4/5/2011)
Μια αληθινή ιστορία. Ένα θέατρο ντοκουμέντο που «μιλάει» την αλήθεια. Η 23χρονη αμερικανοεβραία ακτιβίστρια Rachel Corrie βρήκε το θάρρος να περάσει στην απέναντι όχθη και να δει την αλήθεια της άλλης πλευράς με τα δικά της μάτια… Την αλήθεια του παλαιστινιακού λαού που εδώ και 60 χρόνια βρίσκεται σε απόγνωση… Και συνάντησε τον θάνατο… Ήταν ηρωίδα; Ήταν τρελή; Το έργο είναι βασισμένο στα ημερολόγια και τα e-mails της Rachel Corrie που επιμελήθηκαν οι Alan Rickman και Katharine Viner.
Διανομή
Παίζουν: Δήμητρα Σύρου, Μάρω Αγρίτη.
Συντελεστές
- Μετάφραση
- Νάνσυ Τρικκαλίτη
- Σκηνοθεσία
- Μάνια Παπαδημητρίου
- Σκηνικά
- Άρτεμις Θεοδωρίδη
- Φωτισμοί
- Αλέκος Αναστασίου
- Video
- Αγγέλα Δεσποτίδου
- Κινησιολογική επιμέλεια
- Πάρης Μαντόπουλος
- Βοηθός σκηνοθέτη
- Μάρω Αγρίτη
- Φωτογραφίες
- Θάνος Χόνδρος
Το έργο
Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στο Royal Court Theatre του Λονδίνου το 2005, σε σκηνοθεσία του Alan Rickman, όπου και σημείωσε τεράστια επιτυχία, αποσπώντας το βραβείο «London Theatergoers’ Choice Award» για την «Καλύτερη Θεατρική Παράσταση», «Καλύτερη Σκηνοθεσία» και «Καλύτερη Σόλο Ερμηνεία» για την ηθοποιό Megan Dodds. Παίχτηκε έκτοτε σε πολλά θέατρα της Αγγλίας και σε όλο τον κόσμο, ενώ ενώ αξιοσημείωτη παραμένει η ακύρωση ―για το φόβο πολιτικών αντιποίνων― προγραμματισμένων παραστάσεων στη Νέα Υόρκη. Το 2007 ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε παραγωγή της Brokenchair Company, στο θέατρο Φούρνος.
Familia
Η παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, στην Αθήνα, τον Ιανουάριο του 2010, ως συμπαραγωγή της εταιρείας Familia, του Θεάτρου του Νέου Κόσμου και της Μάνιας Παπαδημητρίου.
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Τρίτη, 03-05-2011
Πρόγραμμα
- Τρίτη 3/5/2011
- 9 μ.μ.
- Τετάρτη 4/5/2011
- 9 μ.μ.
Video
Απόψεις
Εκπληκτική ερμηνεία από τη Δήμητρα Σύρου και αριστοτεχνική, λιτή και χωρίς τίποτα το περιττό, σκηνοθεσία από τη Μάνια Παπαδημητρίου.
Μια από τις καλύτερες στιγμές του πολιτικού θεάτρου στην Ελλάδα.
Ακτιβισμός σημαίνει φως… Μια ενσάρκωση που ώρες ώρες θυμίζει μετενσάρκωση.
Θα χαρώ πολύ αν αυτή η νέα ηθοποιός με τη χαρακτηριστική σκηνική ευαισθησία και τα πυρακτωμένα μάτια τιμηθεί με το επερχόμενο Βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Της αξίζει.
Η Μάνια Παπαδημητρίου έκανε πράξη την τραγωδία στην πιο καθαρή της μορφή.
Σκηνοθέτις και ηθοποιός επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα αφηγηματικό τοπίο, μιμούμενες σχεδόν τους κανόνες του αρχαίου δράματος.
Το έργο μας ζητά να δούμε το φεγγάρι αντί για το δάκτυλο που το δείχνει.