Αρχείο » 1996-1997
Τίτα-Λου
Τίτα-Λου. Υπάρχει ανάμεσά τους αυτό το ενωτικό, αυτό το σημάδι, αυτή η γραμμή που τις δένει, αυτή η γραμμή που τις χωρίζει.
Το νεκρό σπίτι
Σ’ ένα παλιό, μισοερειπώμενο αρχοντικό, στο Άργος, μια γυναίκα αναθυμάται τη ζωή της, μπροστά σ’ έναν νεαρό επισκέπτη.
...και Ιουλιέτα
Η Ιουλιέτα γύρω απ’ τον κόσμο: αποσυναρμολογείται σταδιακά, αυτοδιαλύεται. Κατεδαφίζει η ίδια τα υλικά της συμβολοποίησής της. Αδειάζει απ’ όλα τα ίχνη της σαιξπηρικής φιγούρας. Καθαρίζεται.
Στη χώρα Ίψεν
Η δράση αρχίζει στην άδεια σκηνή ενός θεάτρου, αμέσως μετά το τέλος μιας παράστασης των Βρυκολάκων του Ίψεν.
Το δέντρο των Τροπικών
Συστατικό στοιχείο του έργου του Μισίμα είναι η αντίφαση και το διφορούμενο.
Αισώπου μύθοι και παραμύθια της Ανατολής
Η παράσταση, που ενσωματώνει τεχνικές του θεάτρου δρόμου, περιλαμβάνει πέντε επεισόδια, που αποτελούν και ισάριθμες χιουμοριστικές αναφορές σε διαφορετικές θεατρικές φόρμες.
Οι τρεις αδελφές
Μέσα στον μικρόκοσμο των Τριών αδελφών, κάτω από μια παραπλανητική επανάληψη πανομοιότυπων στιγμών και κοινότοπων λόγων, σφύζει μια μυστική ζωή αφάνταστης ποικιλίας και έντασης.
Το όνειρο του Ρο
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι θα συνέβαινε, αν κάποιο ταπεινό γραμματάκι της αλφαβήτας, απ' αυτά τα μεσαία προς το τέλος, το ρο ας πούμε, ξαφνικά, σε μια κρίση εγωισμού, διεκδικούσε την πρώτη θέση στη σειρά των γραμμάτων;
Η γυναίκα του Κανδαύλη
Τα πρόσωπα του έργου ανήκουν σε έναν άλλο πολιτισμό. Είναι πρόσωπα που προέρχονται από την Ανατολή, που έχουν κάτι αρχέγονο, γήινο, δεν έχουν τίποτα λεπτοκαμωμένο.