Προτάσεις
Θεατρική ομάδα "Grasshopper": Θείος Βάνιας, σκηνές από τη ζωή στην ύπαιθρο (23-24/4/2012)
Τρεις αφηγητές επιχειρούν να παρακολουθήσουν και να ζωντανέψουν τα εννέα πρόσωπα του έργου και τις απόπειρές τους να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Για να το πετύχουν όμως είναι υποχρεωμένα, αυτά, πρόσωπα από τη φύση τους δευτερεύοντα, να αρθούν στο ύψος σκηνών γραμμένων για πρωταγωνιστές. Άνθρωποι που παλεύουν ενάντια στη λήθη, τη φθορά, τη μοναξιά και τη ρουτίνα μιας ζωής απελπιστικά κενής, βιώνοντας ο καθένας με τον δικό του τρόπο τη ματαίωση των πόθων, των ελπίδων και των ονείρων του, οι ήρωες του Θείου Βάνια ακροβατούν πάνω σε μια αφηγηματικά φόρμα που βάζει στο επίκεντρο τον λόγο του Ρώσου συγγραφέα, αναδεικνύοντας τον πανανθρώπινο και διαχρονικό χαρακτήρα του χωρίς να τον εγκλωβίζει σε μονοδιάστατες ερμηνείες.
Διανομή
Παίζουν: Θύμιος Κούκιος, Ελίνα Ρίζου, Έκτορας Λυγίζος.
Συντελεστές
- Μετάφραση
- Χρύσα Προκοπάκη
- Σκηνοθεσία
- Έκτορας Λυγίζος
- ― » ―
- Δημήτρης Καραντζάς
- Σκηνικά
- Κλειώ Μπομπότη
- Κοστούμια
- Ιωάννα Τσάμη
- Φωτισμοί
- Δημήτρης Κασιμάτης
- Βοηθός σκηνοθέτη
- Αντώνης Αντωνόπουλος
Απόσπασμα από συνέντευξη του Δημήτρη Καρατζά
"Πιστεύω ότι ίσως είναι πολύ πιο αντικειμενικό και οικουμενικό να μεταφέρω τον λόγο του συγγραφέα με μεγαλύτερη ουδετερότητα που δεν σημαίνει μη-συμμετοχή αλλά αποφυγή των μονοδιάστατων ερμηνειών που ακολουθούν συνήθως τέτοιου είδους κλασικά έργα. Ειδικά στον Ίψεν και στον Τσέχωφ υπάρχουν άπειρες μελέτες για το τι είναι κάθε ρόλος. Όσο πιο πολύ ξεφεύγεις από αυτό, όχι απαραίτητα για να το σπάσεις και να κάνεις κάτι πιο μοντέρνο, αλλά πιο πολύ για να το μεταφέρεις έτσι όπως το διαβάζεις, τόσο πιο πολύ το έργο ανοίγει σε περισσότερες ερμηνείες".
Grasshopper
Η πειραματική θεατρική ομάδα Grasshopper ιδρύθηκε το 2006 από τη Σοφία Βγενοπούλου, τον Έκτορα Λυγίζο και τον Δημήτρη Καραντζά. Έχει ανεβάσει έργα σύγχρονων συγγραφέων, ενώ έχει συντελέσει στην καθιέρωση τα τελευταία χρόνια τού εφηβικού θεάτρου στην Ελλάδα.Παραγωγές: Ολοένα και λιγότερες περιπτώσεις έκτακτης ανάγκηςτου Μάρτιν Κριμπ (Θέατρο Εμπρός, 2006), Ιβάνοφ του Τσέχωφ (Θέατρο Άρτι, 2009), Chatroomτου Έντα Γουόλς (Θέατρο Χώρα, 2009), DNA του Ντένις Κέλυ (Θέατρο του Νέου Κόσμου, 2010-11), Στην οθόνη φως του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, 2011-12). Η παράσταση του Θείου Βάνια, συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου, έδωσε την πρεμιέρα της στις 8 Φεβρουαρίου 2012.
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Δευτέρα, 23-04-2012
Πρόγραμμα
- Δευτέρα 23/4/2012
- 9 μ.μ.
- Τρίτη 24/4/2012
- 9 μ.μ.
Απόψεις
Η σκηνοθεσία, ξεπέρασε την αρχή της σκηνικής ψευδαίσθησης, της αληθοφάνειας, που για δεκαετίες ταλαιπωρούσε τη σκηνική απόδοση του τσεχωφικού θεάτρου… Ο θεατής διαπιστώνει ότι δεν είχε προσέξει ποτέ πριν τόσο εντατικά τι λένε τα θλιμμένα και διαψευσμένα πλάσματα του έργου, πόσο σύνθετες, στην απλότητα μιας καθημερινής συνομιλίας, σκέψεις μεταφέρουν, πόσο μεγαλειώδη και σπαρακτικά είναι τα ταπεινωμένα αισθήματα που εκφράζουν. Πόσο συγκλονιστική είναι, ας πούμε, η παραδοχή της ήττας του γιατρού Άστρωβ, του πρώτου ακτιβιστή οικολόγου του παγκόσμιου θεάτρου, που έθεσε τη ζωή του στην υπηρεσία ανθρώπων που δεν αξίζουν το δώρο της ζωής, όταν ομολογεί: «Δεν αγαπώ κανέναν και ούτε θ’ αγαπήσω πια»... H εμφανής προσωπική εμπλοκή των τριών ηθοποιών στην ερμηνεία του Θείου Βάνια, η αφοσίωσή τους στον λόγο και ο αγώνας τους να φωτίσουν τα νοήματά του, έθεσαν αρκετές στιγμές τον προσωπικό μου διακόπτη ασφαλείας εκτός λειτουργίας (αυτόν που εμποδίζει τα δάκρυα να κυλήσουν σ’ έναν δημόσιο χώρο, όπως είναι το θέατρο). Για μένα αυτό είναι ήδη πολύ.